Juryrapport Sportblokjesbokaal 2013

Sportblokjes? Ach, woorden schieten te kort. De zwierige penselen van onze sport-verslaggevers ter plekke en hun gave deze te gebruiken in slechts één alinea, zijn bij velen geliefd. De groeiende belangstelling voor het drama achter de sport(er) is ook Tanker Boot niet ontgaan en heeft geresulteerd in de SGNV Bokaal (Sportblokjes Gaan Nooit Verloren) – beter bekend als de Sportblokjesbokaal.

De mooiste tekstblokjes, gemaakt door een sportverslaggever, gepubliceerd in een dagblad, gericht op een wedstijd en opgemerkt door Tanker Boot. Geen meningen van huiskamer-columnisten, geen analyses van oud-sportbeoefenaren en zeker geen hoofdredactionele commentaren, maar… het echte werk: ter plekke en met de neus erbovenop.

Uit een selectie van 10 geanonimiseerde sportalinea’s heeft een vakkundige jury een winnaar gekozen. Met zijn prachtig retorische verslag van de sprintnederlaag van Sep Vanmarcke in de wielrenklassieker Parijs-Roubaix in NRC Handelsblad van 8 april 2013 wist hij de jury het meest te overtuigen. De winnaar van de Sportblokjesbokaal 2013 is Thijs Zonneveld.

De mooiste sportalinea van het afgelopen jaar luidt als volgt: “En dan, na 254 kilometer door de Hel, na al die stroken bezaaid met klotestenen, na al die weken vol twijfels en pijn aan zijn knie, na dat ene sprintje op het Vélodrome van Roubaix, waarin hij bijna – och hemel, hoeveel scheelde het nou? – de Onklopbare heeft geklopt en als hij beseft dat hij zo’n kans misschien wel nooit meer zal krijgen, zit er voor Sep Vanmarcke niets anders meer op dan in huilen uit te barsten.”
De jury over de sportalinea van Thijs Zonneveld: Prachtige retoriek + Het ultieme moment. En dan lukt het niet + Wat een mooie zin, die niet alleen mooi is (superieur ritme) maar tegelijkertijd ook goed verslaat wat er feitelijk gebeurt en de wanhoop van de wielrenner die begrijpt dat hij de kans die slechts eens in een carrière voorbijkomt niet heeft kunnen verzilveren voor de lezer compleet tastbaar maakt. + Vanmarcke. Het is misschien niet eerlijk maar alleen die naam is al bijna een vermelding in de top 3 waard. Al is de coureur sinds zijn winst in de Omloop het Volk (wat nou Nieuwsblad?!) natuurlijk toegetreden tot de grote meneren. In een paar zinnen voedt de auteur de hoop bij de lezer. Na al die weken en al die sores zal er victorie zijn. Maar niet voor Sep Vanmarcke. Die moet huilen. Want hij heeft verloren. Van Cancellara. Van God. Een ongelijke strijd. + De heftigheid van de koers en de ellende van een verslagen wielrenner zodanig beschreven dat elk woord extra overbodig is. Dit is het verhaal van Parijs-Roubaix. Punt.

Op de tweede en derde plek zijn geëindigd – nog een keer – Thijs Zonneveld en Willem Vissers. Thijs Zonneveld met opnieuw een verslag van een wielrenwedstrijd. Deze keer de eerste grote etappe bergop etappe van de Giro d’Italia: “Hij sleurde en slingerde, hij snoof en hij snotterde, hij trok zijn stuur bijkans uit elkaar en zijn mond stond zo ver open dat je kon zien wat hij die morgen had ontbeten. Zijn fiets kraakte en zijn benen braken – maar het hielp allemaal niets. Wat Blanco-kopman Robert Gesink afgelopen zondag deed op de flanken van de Col du Télégraphe was geen wielrennen.”
De jury over deze bijdrage van Thijs Zonneveld: Fraaie beschrijving van één mislukte rit die symbool staat voor twee mislukte jaren waarin Robert Gesink niet een afslag maar wel de aansluiting met de top heeft gemist. + Het zijn de alliteraties, het ritme van de zinnen. Het binnenrijm. En net niet zoveel dat het gekunsteld wordt. De opmerking over het ontbijt is wat minder maar het is een mooie manier om te omschrijven hoe moeilijk Robert Geesink het heeft. De auteur somt alle elementen op die fietsen vaak zo mooi maken. Die het heroïsch maken. Om dan nuchter vast te stellen dat het geen fietsen is wat Geesink doet. Niet het zoet van de overwinning maar de koude douche is Geesinks deel. Alles voor niets.

Op de derde plek is geëindigd Willem Vissers met zijn verslag van de voetbalwedstrijd Feyenoord-AZ: “Vlak na dat doelpunt had Immers, die zo hard werkt dat hij kracht en denkvermogen voor het doel soms een beetje kwijt is, zijn avond tot een onvergetelijke gebeurtenis kunnen verheffen. Alsof hij opeens was getransformeerd van een werkbij in een technisch wonder, zo fraai draaide hij weg van twee tegenstanders. In plaats van de bal rustig in de hoek te schuiven, wilde hij zo hard mogelijk schieten, waarbij hij de uitblinkende doelman Esteban de gelegenheid gaf spectaculair te redden.”

De jury over de bijdrage van Willem Vissers: Immers. Biografie van Feyenoorder Lex Immers in een notendop. ‘de gelegenheid gaf spectaculair te redden’. Mooie bijzin. + De voetballer Lex Immers ten voeten uit: geniaal in zijn eenvoud, maar hopeloos ineffectief. Het spiegelbeeld van talloze prutser. Dus een jongen om van te houden.

Tot slot de overige sportverslaggevers die de jury niet ongenoemd wil laten: Jan-Cees Butter (NRC Handelsblad), Arco Bomgaars (Algemeen Dagblad), Ad Pertijs (Haarlems Dagblad), Eline van Suchtelen (Trouw), Rob Kramp (de Volkskrant), Rob Schoof (NRC Handelsblad) en Willem Vissers (de Volkskrant)

De 10 mooiste sportblokjes van 2013

(op volgorde van datum)

Sportblokje 1… Jan-Cees Butter
“En dat hele peleton komt na afloop weer samen op het Sint-Pietersplein, even na half vijf. Verwachtingsvol zijn de blikken, verhoogd is de hartslag en het rumoer neemt toe als de renners naderbij komen. Luca Paolini wint, vóór de Belg Stijn Vandenbergh. Na afloop mag diens ploegleider, Wilfried Peeters, tekst en uitleg geven over de tweede plaats. Hij rept over een gebrek aan ‘oortjes’, ‘mindere benen’ en een kansloos karwei. Business as usual. Het is als buiten klessebessen over je zieke hond terwijl je huis in brand staat.” [Verslag van de Vlaamse semiklassieker de Omloop het Nieuwsblad. NRC Handelsblad, 25 februari 2013.]

Sportblokje 2… Arco Bomgaars
“De euforische vreugde-explosie deed de decibellenmeter flink in het rood slaan in Tilburg. Willem II begroette de 1-0 zege op VVV als een verworven titel. De emotionele uitbarsting, een mix van blijheid en opluchting, voedde vooral de hoop. Hoop dat degradatie toch nog te vermijden zal zijn.” [Verslag van de eredivisewedstrijd tussen Willem II en VVV. Algemeen Dagblad, 11 maart 2013.]

Sportblokje 3… Thijs Zonneveld
“En dan, na 254 kilometer door de Hel, na al die stroken bezaaid met klotestenen, na al die weken vol twijfels en pijn aan zijn knie, na dat ene sprintje op het Vélodrome van Roubaix, waarin hij bijna – och hemel, hoeveel scheelde het nou? – de Onklopbare heeft geklopt en als hij beseft dat hij zo’n kans misschien wel nooit meer zal krijgen, zit er voor Sep Vanmarcke niets anders meer op dan in huilen uit te barsten. [Verslag van de wielrenklassieker Parijs-Roubaix. NRC Handelsblad, 8 april 2013.]

Sportblokje 4… Ad Pertijs
“Met het boos wegsmijten van zijn ‘lekke’ fiets illustreerde Wiggins alle inmiddels opgekropte frustratie in zijn lijf. Gisteren was het ook in de eerste bergrit billenknijpen geblazen voor de kopman van Sky. De wegen is Toscane waren veel natter dan voorspeld en op 30 kilometer van de meet moest het team alle zeilen bijzetten om de op achterstand geraakte Wiggins terug te laten keren in de bloeddorstige groep van mannen die tegen hem lijken samen te spannen.” [Verslag van de 9e etappe van de Giro d’Italia. Haarlems Dagblad, 13 mei 2013.]

Sportblokje 5… Thijs Zonneveld
“Hij sleurde en slingerde, hij snoof en hij snotterde, hij trok zijn stuur bijkans uit elkaar en zijn mond stond zo ver open dat je kon zien wat hij die morgen had ontbeten. Zijn fiets kraakte en zijn benen braken – maar het hielp allemaal niets. Wat Blanco-kopman Robert Gesink afgelopen zondag deed op de flanken van de Col du Télégraphe was geen wielrennen.” [Verslag van de 15e etappe van de Giro d’Italia. NRC Handelsblad, 21 mei 2013.]

Sportblokje 6… Eline van Suchtelen
“Er werden oorlogen uitgevochten. De mobiele telefoon werd ontworpen, er kwam internet. Lange tennisbroeken werden vervangen door korte en houten rackets zijn nu van kunststof. Na 77 jaar wachter is de vloed eindelijk verbroken. Andy Murray verloste het Britse tennispubliek gisteren in de finale van Wimbledon van een nationaal trauma. Nadat Fred Perry in 1936 Wimbledon won, hebben de Britten weer een kampioen van eigen bodem. De 26-jarige Schot versloeg de nummer één van de wereld uit Servië Novak Djokovic in drie sets met 6-4 7-5 6-4.” [Verslag van de finale Wimbledon. Trouw, 8 juli 2013.]

Sportblokje 7… Rob Kramp
“Wanhopig keken de cricketers elkaar aan. Opnieuw leek Nederland tegen Ierland een zekere overwinning uit handen te geven. Tien runs uit twee ballen leek een onmogelijke opgave. De kanonnen zaten al aan de kant. Het lot van de ploeg lag in handen van Michael Rippon, een Zuid-Afrikaan met een paar druppels Nederlands bloed.” [Verslag van de WK-kwalificatiewedstrijd Nederland-Ierland. De Volkskrant, 10 juli 2013.]

Sportblokje 8… Rob Schoof
“Juist in die finale kwam Heemskerk als slotzwemster tot de snelste splittijd ooit (52,46 seconden) gezwommen door een vrouw in een badpak van textiel. Buiten het bad de vriendelijkheid zelve, in het water meedogenloos als een witte haai.” [Rob Schoof. Terugblik op de WK-finale in China van de 4 x 100 meter vrije slag. NRC Handelsblad, 28 juli 2013.]

Sportblokje 9… Willem Vissers
“Je ziet Henrico Drost bij de 1-0 dus een beetje hopeloos onder Pellè hangen, als een glazenwasser die een beetje bang op de een na bovenste trede blijft staan, net niet bij het hoekje van de hoogste ruit kan en uit balans raakt. Je ziet Kwakman voor 3-0 even naar voren lopen als de tamboer-maître van het trommelkorps die zijn stok volgt, en dus kansloos zijn bij de voorzet van Armenteros, precies op het hoofd van Pellè.” [Willem Vissers. Verslag van de eredivisiewedstrijd Feyenoord-NAC, Volkskrant, 26 augustus 2013.]

Sportblokje 10… Willem Vissers
“Vlak na dat doelpunt had Immers, die zo hard werkt dat hij kracht en denkvermogen voor het doel soms een beetje kwijt is, zijn avond tot een onvergetelijke gebeurtenis kunnen verheffen. Alsof hij opeens was getransformeerd van een werkbij in een technisch wonder, zo fraai draaide hij weg van twee tegenstanders. In plaats van de bal rustig in de hoek te schuiven, wilde hij zo hard mogelijk schieten, waarbij hij de uitblinkende doelman Esteban de gelegenheid gaf spectaculair te redden.” [Willem Vissers. Verslag van de eredivisiewedstrijd Feyenoord-AZ, Volkskrant, 11 november 2013.]

De vakkundige jury

De vakkundige jury van de Sportblokjesbokaal 2013 bestond uit Carien Bakker, Dick-Gert Smid, Peter Sikkema, Bas Vlug en ere-jurylid, tevens winnaar de Sportblokjesbokaal 2012, Henk Stouwdam.

Carien Bakker (43) uit Middelstum. Handbalde bij Jahn II Stadskanaal, speelde later voetbal bij DIVA Groningen (Dames in Voetbal Aktief). Mooiste sportfragment: goal Marco Van Basten Europees kampioenschap 1988, finale tegen Rusland (“Muhren, Van Basten … goed…. oooooh wat een goal… wat een goal”). Krijgt er elke keer weer tranen van in de ogen.

Dick-Gert Smid (46) uit Den Haag. Geboren in Nieuw-Buinen (Dr) verdedigde in zijn jeugdjaren het doel van de Sportclub Juliana Stadskanaal. Sterke punten: het uitkomen en penalties (mee én tegen). Zwakke punten: de rechterhoek (dat mag nu wel bekendgemaakt), hoge voorzetten en zijn uittrap.

Peter Sikkema (46) jaar, gezinslid te De Bilt. Voorheen voetballer bij Eemsboys en Paddepoel, waterpoloër bij Eemsrobben. Thans langs bomen rennend en fietsende forens. Trapte ooit voor Paddepoel een corner er in. Hoogtepunt echter de beklimming van de Aconcagua, 6.962 mtr. Dieptepunt: gepoort in waterpolowedstrijd.

Bas Vlugt is oprichter van het Nederlands MediaNetwerk. Hij schreef een tiental boeken. De titels Koken met één arm en Seks met je eigen vrouw behoren tot de hoogtepunten in zijn oeuvre.

Henk Stouwdam is journalist voor NRC Handelsblad) en won het afgelopen jaar de eerste Sportblokjesbokaal met deze beeldende beschrijving van de olympische kwartfinale judo:

“Zo fanatiek als een jehovagetuige op zieltjesjacht stapte Grol ‘s middags de mat weer op. Hij zou eens laten zien hoe er gejudood moest worden. Niks dat oneindige getrek aan pakken, niks geen strategisch gedoe. Ippon, daar gaat het om. Op de rug leggen die tegenstander, en wel zo snel mogelijk. Dat is wat Grol wil. En dus lag de Tsjech Lukas Krpalek, een boom van een kale kerel, na een minuut verdwaasd op zijn rug.”
 

SGNV – Sportblokjes Gaan Nooit Verloren

- – -